Isa 64 | CYM | STEP | O na fyddet ti'n rhwygo'r awyr a dod i lawr, nes bod y mynyddoedd yn crynu o dy flaen di

Isaiah 64

1 O na fyddet ti'n rhwygo'r awyr a dod i lawr,
nes bod y mynyddoedd yn crynu o dy flaen di –
2 byddai fel tân yn llosgi brigau sych,
neu'n gwneud i ddŵr ferwi –
i dy elynion ddod i wybod pwy wyt ti
ac i'r cenhedloedd grynu o dy flaen di!
3 Roeddet ti'n arfer gwneud pethau syfrdanol,
cwbl annisgwyl!
Roeddet ti'n dod i lawr
ac roedd y mynyddoedd yn crynu o dy flaen.
4 Does neb erioed wedi clywed
a does neb wedi gweld Duw tebyg i ti,
sy'n gweithredu o blaid y rhai sy'n ei drystio fe.
5 Ti'n helpu'r rhai sy'n mwynhau gwneud beth sy'n iawn,
ac sy'n cofio sut un wyt ti.
Er dy fod ti'n ddig am ein bod ni'n pechu o hyd,
gallen ni ddal gael ein hachub!
6 Ond bellach dŷn ni i gyd fel rhywbeth aflan,
mae hyd yn oed ein gorau ni fel dillad isaf budron.
Dŷn ni i gyd wedi gwywo fel deilen,
Ac mae'n methiant, fel y gwynt, yn ein chwythu i ffwrdd.
7 Does neb yn galw ar dy enw di,
nac yn gwneud ymdrech i ddal gafael ynot ti.
Ti wedi troi i ffwrdd oddi wrthon ni,
a gwneud i ni wynebu'n methiant!
8 Ac eto, Arglwydd, ti ydy'n Tad ni!
Gwaith dy ddwylo di ydyn ni –
ni ydy'r clai a ti ydy'r crochenydd.
9 Paid gwylltio'n llwyr hefo ni, Arglwydd!
Paid dal dig am ein methiant am byth!
Edrych arnon ni i gyd, dy bobl!
10 Mae dy drefi sanctaidd yn anialwch!
Mae Seion yn anialwch,
a Jerwsalem yn adfeilion.
11 Mae'r deml gysegredig a hardd
ble roedd ein hynafiaid yn dy foli di,
wedi cael ei llosgi'n ulw.
Mae ein trysorau'n beil o rwbel.
12 Wyt ti'n mynd i ddal i ymatal
er gwaetha hyn i gyd, Arglwydd?
Wyt ti'n mynd i sefyll yna'n dawel
tra dŷn ni'n cael ein cosbi mor drwm?